28 Eylül 2009 Pazartesi

ateist

Ateist bir adam bir gün ormanda geziyor ve etrafındaki güzelliklere bakıyor, 'Evrim ne güzellikler yaratıyor!' diye düşünüp mest oluyormuş.
Aniden arkasında kocaman bir ayı belirmiş ve onu kovalamaya başlamış. Adam, bütün gücüyle kaçıyormuş ama arkasına her baktığında ayının daha da yaklaşmış olduğunu görüyormuş.
Dakikalarca süren bir kaçıştan sonra adamın ayağı yerdeki dala takılmış ve düşmüş. Ayı, adamın üzerine atlamış, pençesini kaldırmış, tam vurmaya hazırlanırken adam: "Tanrım!!" diye bağırmış.
Bir anda zaman durmuş, ayı donmuş, ormandaki nehir bile akmaz olmuş. Bir anda orman kararmış ve gökyüzünden bir ışık hüzmesi adamın üzerine parlamış. Çok derinden gelen ilahi bir ses adama:
-'Yıllarca bana inanmadın, yaradılışı kozmik bir kazaya bağladın, sana bu durumda yardım etmemi mi istiyorsun? Seni sevgili bir kulum mu saymalıyım?', demiş.
Adam utanç içerisinde:
-'Biliyorum, bunca yıldan sonra dindar biri olmayı istemem haksızlık, ama belki ayıyı dindar yapabilirsiniz.' demiş.
Ses:
-'Peki', diye karşılık vermiş ve ışık kaybolmuş.
Nehir tekrar akmaya başlamış. Her şey eski haline dönmüş.
Ayı pençesini indirmiş... Sonra iki pençesini de göğe doğru çevirmiş ve konuşmaya başlamış:
'Tanrım, senin rızkınla orucumu açıyorum, hamdolsun verdiğin nimetlere...'

Hiç yorum yok: