Taşımak..

Almış Tanrı bir miktar toprak ile suyu, ve Adem’i şekillendirmiş. Vücudunu, boynunu, kafasını; el ve ayaklarını da ekledikten sonra çekilip şöööyle bir eserini incelemeye koyulmuş, derken kuşunu da kondurmuş, ve üf, üf, üfleyerek ona can vermiş.

Tekrar bir miktar toprak ile su almış ve Havva’nın yaradılışına başlamış. Vücudunu, memeciklerini, boynunu, kafasını, derken el ve ayaklarını… Sonunda bacaklarının arasına bir de delik açıp üf, üf üfleyerek onu canlandırmış.

Havva gözlerini açmış, bir kendi vücuduna, bir de Adem’inkine bakmış..

-“Tanrım, demiş, bana koymamışsın! ben de isterim Adem’in o önünde sarkan şeyden!”

-“Üzülme kızım, demiş Tanrı gülümseyerek, o zaten senin! Sadece taşısın diye taktım o salağa!”