Temel maç hastası…
Varı yoğu maç, ancak ölürse çok sevdiği maç zevkinden mahrum kalacak. Kafayı buna takmış vaziyette.
Bir gün haber gelir;
- “Dursun çok hasta, ölüm döşeğinde..”
Koşup ziyaretine gidiyor. Bakıyor Dursun’un durumu kötü.
- “Ula Tursun bileysun pen maç hastasiyum, maçsiz yapamayrum. Haktuala sana sihat versun ama sen pendan önca öpür yana cidersen orada maç var mı yok mi, pana pi haper veriy misun sena zahmet” der.
Dursun;
- “Senu neten kırayum,daaa. Pi haper yollama imkani varisa tapii haper verirum” der.
Dursun bir süre sonra ölür.
Aradan bir kaç ay geçer, bir gece Temel uyurken kulağına bir ses;
- “Ulaa Temal, ula Temal” diye fısıldar. Temel;
- “Ya pismillah” diye fırlar.
Ses devam eder
- “Temel ben Dursun”…
- “Tursun ne edeysun ?”
- “Hani sen pena sormişidun ya purada maç var mı yok mi diye..”
- “He ya..”
- “Sena pi iyu, pi da kötu haperum varidur”
- “Eeee...?”
- “İyisi şu ki purada maç var ..”
- “E peki kötusu?”
- “Yarun ki maça seni kaleye koymişular hazurlan uşağum….”
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder