Ütü..

Oldukça fakir olan Temel evinde birçok şeyin eksikliğini çekiyordu. Bir gün elleri cebinde vitrinlere bakarak dolaşırken güzel bir ütüye baka kaldı.. Vitrinine bakan Temel'e yaklaşan mağaza sahibi:

- Buyrun beyefendi Ne bakmıştınız?

- Yoo. Öylesine bakayrum.

- Lütfen söyleyin. Yardımcı olalım..

- Ütüye baktum Ama ben fakirum alamam..

İri kıyım müşterisini süzen mağaza sahibi:

- Pekala, bir anlaşma yapalım Kabul eder misin?

- Ne ki?

- Bak arka bölüme geçeceğiz..Sen aleti kaldıracaksın. Ben ütüyü ona asacağım taşırsa ütü senin olacak var mısın?

- Kısa bir tereddüt geçiren Temel teklifi Kabul eder.

Arka bölüme geçerler, temel aletini dikletir. Mağaza sahibi ütüyü asar. Gerçekten ütü asılır.. Sözünde duran mağaza sahibi ütüyü verir. Büyük bir memnuniyetle evine gelen Temel Fadimeye nasıl kaldırdığını, ütüyü nasıl taşıdığını gururla anlatır..

Aksam yatarlar. Erkeği ile gururlanan Fadime Temel'e sokulur.. Arkasını dönen Temel hemen uykuya dalar..

Sonraki akşam Fadime yine sokulur.. Temel Yine arkasını dönerek uyur..

Üç dört akşam aynı şekilde davranan Temel'e Fadime çıkışır:

- Temel Ne oldi sakatlandin mi yoksa?

Fadimeye ters bir göz atan Temel:

- Fadime bu aralar bana yaklaşma. Kafayi buzdolabina takmişum...